Die Kerweredd

Kerwepfarrer: Klaus Müller
Mundschenk: ?
Kerweborscht: ?

Ihr gute un Ihr schleschde Leit,
nun isses wira mol soweit.
Zur Kerwe grieß ich Euch alle,
die ohne un schun mimme Dalle.
Die Fremde un die mir Bekonnde,
die alde Junfern, fesche Donde.
Die flodde Biene un die Renten-
empfänga un – Studenten.
Die hungrigen un a die Sadde,
die rüstisch aufgetaggelde Fregadde.
Die Hausfraa un die Lebedame,
die Arbeitsscheue – Arbeitssame.
Die Schuhllehra un ihr Schiela,
die Hassardene, Gammler, Spiela.
Die Junge un die Alte,
die Warme un die Kalte.
Die flodde Tänza un die Schläfa,
die alde Drache, dufde Käfa.
Die mimm Mercedes, die mimm Karre,
die all grießt de Kerweparre.

Die Kerwe iss swaaß jeda Borschd,
die Kerwe iss was fa de Dorschd.
Un alle junge Mädsche wisse,
die Kerwe iss was fas Kisse.
Ma grigt soi schenschdes Kledl an,
un monschi Jungfer find en Mann.
Doch Kerwe des stäid wissenschaftlisch fest,
ist Hochdeutsch – schlicht das Kirchweihfest.
Un Kirchweih ist – ihr wißt es schon,
om Daag vum Dorfkirchschutzpatron.
Un des iss akkurat der nämlisch,
wie der in Woinem, des is dämlisch.
Denn do dun Woinems Pfeffersäcke,
mit Ihrm Patron de Zins oistecke.
Für Laurenz von Hemsbach isch sags knapp,
fällt do donn iwahaupt nix ab.
Sou hott sisch monscha iwwaläigt,
die Kerwe die werd vorverläigt.
Doch unsan Parre voll verdruß,
bestäid uffm Daag vum Laurentius.
Gäi Parre mache Se ko Sache,
do könnt ma en Gewinn draus mache.
Die Leit kumme doch zum gude Schluß,
donn zum Hemschbäscher Laurentius.
Der bisher konnt sisch nur Bewege,
im Schatte vum soim Stadtkollege.
Des Kirchenmanns Gesicht wird mild,
ein knitzig Lächeln es umspielt.
Die Kirche sprach: „Lieber Sohn,
un domit a de Schutzpatron,
hott nie was oizuwende,
gäie fröhlische un grouße Spende,
unn wonn ehr aisch Gewinn versprecht,
donn werd die Kerwe vorverlecht.“
St.-Laurentius sicher lacht,
jetzt werd bei mer de Umsatz gemacht.

Hemschbach is isch will nedd prahle,
en Ort fa Internationale.
Ob Bayern, Preisse, Schwowe, Hesse,
ob Sponia, Omiis unn Tscherkesse.
Ob vum Äquator, ob vum Pol,
in Hemschbach fihle die sisch wohl.
Un wißt er a woron de licht,
mer sinn hald sou gut oigericht.
Mer häwwe en See, so rein, so klar,
om Rond ä Schwimmbad des iss wahr.
Sou wohr iss des jetzt a nedd widda,
Umkleide gibts Dusche und ä Gidda.
Un zwische Gidda des is wass,
do stäit ä riese groußi Kass.
Un die machts s’iss uns zu gönne,
daß mer uns vergleiche könne.
Mit Bad-Homburg, Baden-Baden,
mimm Strond vun Nizza, Golf vun Aden,
denn was isch dort alles bezahl,
des iss schun international.
De Schatte gibts noch kostelos,
weil die Beem sin blous 2 Meter groß.
Die Badekapp koscht, die Luftmatratz,
des Schlauchboot aa, de Liegeplatz.
Un wonn die Beem erschd Schatte werfe,
donn werschd des aa bezahle derfe.
Un daß ma nedd vum Preis erdrickt,
om Grund des Sees gar erstickt,
un daß die Kunde ja beileibe,
als Kunde noch erhalde bleibe,
forderten Jusos, die Kecken,
ein schwimmendes Nichtschwimmerbecken.
Wie man’s onimmt un wer do schwimmt,
ob Becken Schwimmer was a immer,
Die Konjunktur hot’s Übernommen,
das Becken das ist fortgeschwommen.

Mer häwwe aa des derf nedd iwarasche,
Mit Fronkreisch eine Schimmellasche.
Un alle wisse was isch meine,
isch moon die Freunde aus Bray sur Seine.
Die Freundschaft des is uns was wert,
drum häwwe mir die Freunde geehrt.
Mer häwwe ofach korzahond,
ä Stroß noch denne im Ort benonnt.
Die Rue de Bray isch kennt grad heile,
koon Mensch dut sisch dort grouß verweile.
Kohn Houf un a koh Haus stäit da,
außer der Katangabar.
De Kerweparre gibt bekonnt,
die Stroßewahl des iss ä Schond.
En Bojemoschda häwwe ma aa,
jetzt muß isch uffbasse was isch sag.
Iss er doch, des hott jeda ghert,
die owerschd Ortspolizeibehörd.
Gschafft hott er jo des muß ma sage,
un dut sisch wie in Wilde plage.
Un oft stond er vor dem Maleur,
des Geld wu naus, muß wira her.
Wer Geld hott der konn’s leicht ausgewe,
doch der wu konn’s hott, des isses ewe.
Die Michel-Logik dess is klar,
stand hier einmalig dar.
Die Owwe häwwe des noch nedd gekennd,
die häwwe bezahld un donn geflennt.
Un ob die groine, flenne ach,
des Geld war do, dess iss ä Sach.
Unn harmlos lächeld unsan Honnes,
der one konn’s nett, der onna konnes.

Aa en Gemoinderat hämma,
des sinn gewiss de gräischde Schlämma.
Ä jedes Lokal, jedi Wertschaft,
die werd besischdischd un begafft.
Un weh dem Wert der do nedd voll,
erfilld mimm Esse hier soin Soll.
Sou grouß die Portion aa imma sei,
der Brond der schafft do drei.
Denn dies erklärt er mit Geschick,
des is Nahrung fa die Politik.
Die onnan des sinn a ko Lämma,
des sinn aa sou Freikostschlemma.
Der Rat tagt jahrein – jahraus,
schun imma in dem Spritzehaus.
Gewechselt wurde jetzt der Ort,
sie ziehn vum Spritzehaus jetzt fort.
Mehr Tranzparenz, mehr Volkesnähe,
hört man aus Parteien Krähe.
De woare Grund fa die Verlegung,
un isch erklär des mit Erregung.
Die Hierholzer un a die Hess,
gehöre jetzt zu der Nobless.
Im Spritzehaus gern sag isch’s nedd,
häwwe die koh Dometoalet.
Daß die sisch plötzlisch gar nedd dumm,
verläigt hawwe zu dem Schulzentrum.

Es gibt sogar en Stripties-Schuppen,
wo flotte Puppen sich entpuppen.
Un monscha Hinnan monscha blonka,
zieht Leit zuhauf ins Casa-Blonka.
In Schlonge stäin se do an,
was on soure Bruschd blouß dro soin kann.
Un nedd blous Männa, no aa Fraue,
dunn sisch die Buse dort beschaue.
Vielleicht damit se dess erlerne,
daß er dehom bleibt Owens gerne.
Mer schoint die häwwes gründlisch dort studiert,
die sinn nämlisch fria abmaschiert.
Sodaß fa unsa Männawelt,
die Hausfraa jetzt den Strip bestellt.
Isch sehs: zufriedene Mienen
danken es Ihnen.

Bei uns gibt’s a ä Polizei,
moin liewa Monn owei, owei.
Un dieser Polizeiposte,
befindet sisch in Hemschbachs Oste.
Besetzt vun 8 bis 16 Uhr,
un sunschd vun denne gar ko Spur.
Sie sinn halt aa blous 2, 3 Monn,
was wollt ehr donn.
neilisch war’s sou korz vor drei,
im Wertshaus ä Masseschlägerei.
10 Rocker aus dem nohe Hesse,
häwwe sisch total vergesse.
Ja, die häwwe nedd bezahle wolle,
gäije de Wert benumme wie die Dolle.
Der ruft donn schnell die Polizei,
ach kummme se sofort vorbei.
Die haare alles korz und kloo,
on de Stiehl do sinn ko Boo mäi droo.
Mer kummme glai, moin guda Monn,
doch sag mer schnell wieviel sinn’s donn?
10 Stick? Ja wißt ehr was,
vergennt doch denne aa ehr Spaß.
Waaschd nedd, daß ma die losse soll,
de Schaade, den nemme mer zu Protokoll.
Mer gäin doch nedd mit unsre 2 Monn,
on die 10 wilde Rocker ron.

Mer häwwe a des is schun alt,
mer häwwe a in Rechtsanwalt.
Der Oskar isses, diesa Kesse,
der hott sisch a schee vollgefresse.
Seit der des Omd in Hemschbach macht,
drum ehr Leid baßt bessa acht.
Der macht zwar a soi Spässe,
doch waad der blous uff soi Prozesse.
Drum streitet nedd ihr Kinna,
donn werd de Oskar wira dinna.

In de Weststadt stäit ä Handelshaus,
denne hot’s vor garnix gegraust.
Naturkäs gab es da einstmalen,
jetzt muscht fa Kunstkäs dort bezahlen.

Die Michelhall muß isch erwähne,
wer do noiguckt demm kumme glai die Träne.
De Bode der is jo gonz vermold,
mit dem Gschmer do häwwe se de Picasso iwwaholt.
Verschmert is des Bode des sage se all,
vermolt wie sou ä Hollywoodschnall.

De Fußball hier in unsam Ort,
Bewegt sisch nedd noch owwe fort.
Mer konn des garnedd glaawe,
wu die doch deiare Spiela kaafe.
Isch muß des sage, sogar schreie,
die häwwe selwa gude Spiela in de Reihe.
Die derfe blous trainiere, schwitze,
un Sunndags uff de Reservebonk sitze.
Die Fremme awa dun kassiere,
die kriege aa noch Geld fas verliere.
Sou verplempert ma des Geld,
in der verrickde Fußballwelt.
Die meischde häwwe sisch jetzt all,
verläigt uff’s neischde, Volleyball.
Damit wonn Fußball iss passé,
im Volleyball donn bleibt besteh.
Isch frog misch nur isch arma Schwacher,
wieviel sinn dodebei noch Hemschbacher?

Mer häwwe aa – in einem Wort,
en Kerweausschuß hier om Ort.
Sou korz vorm Feschd, fällt denne oi,
ä Kerweredd soll ins Progromm noch noi.
Ä Kerweredd, ja dess wär gut,
Stoff do finne mer genug.
Glai kumme Oiwend nedd Übertreibe,
ma konn doch nedd iwwa jeden Schreibe.
Nach langem Hin und Her,
do finschd vum Stoff nix mehr.
Drum hört uff misch ehr Kerwevädda,
wacht früher uff, donn werds aa bessa.
Nun gehet hin zum Kerwefeste,
eßt – trinkt das ist das beste.
Nun gehet hin zum Kerwetanze,
bewegt mol aiern Wohlstonzranze.
Moi Sach die is erledigt,
moi Kerwerredd die is gepredigt.
Bin froh, daß viele kamen,
drum schließe ich mit – Amen.