Die Kerweredd

Kerwepfarrer: Andreas Opfer
Mundschenk: Klaus Kärner
Kerweborscht: ?

Einleitung

Isch grieß jetzt alle Leit dodrunne,
vum Verkehrsveroin bis zum Rothausbrunne.
Bevor isch aisch die Redd verpaß,
mach isch mer erscht die Gorgel naß.
Drum Mundschenk schenk ma ona oi,
es muß ä mol getrunke soi.

Seehund

Im Wiesensee konscht nedd blous bade,
do is aa Hemschbachs Promenade.
Dort zeigt jedi wasse hott,
un sou weiter un sou fort.
Der See un des is aisch bekonnt,
werd aa de Baggersee genonnt.
Donn drinn om See do isses soo,
do baggert jedi jeden ooh.
Un letschd des fand isch werklisch schlimm,
do ongeld ona om onare Ufa do drinn.
Er schmeißt die Ongel naus wie weit,
doch s’beißt konn Fisch oh weit un breit,
Dem Hoinzelbeckers Werner machts nix aus,
der schmeist die Ongel wirra naus.
Gern heda mol – sou owwe ohne,
ä Badenix on Lond gezoge.
Un wer den Werner kennt wie mir,
der was der Kerl hott Kraft wie’n Stier.
Donn wiera letschd nausschmeißd de Hooge,
do kimmt in Hund vun hinne gefloge.
Soin Ongelhooge hot sisch immä Pudel verbohrt,
un de Werner hot en zäie Meter in de See noigerohrt.
Jetzt hott de Hoinzelbecker gschennt,
der Hund is mer in de Wurfkreis gerennt.
Un mer dreht’s glei de Maare, donn hebt ihr gewisst,
daß der Werner alles was er ongelt aa isst.
Als Hemschbäscher Seehund iss des Vieh jetzt bekonnt,
er hängt ausgstoppt im Onglerhoim drin on de Wond.
Die Moral vun der Geschischt,
trau dem Hoinzelbecker nicht.
Der schmeißt de Hooge der ins Fleisch,
un zieht disch dorsch de Karpfeteisch.
Auf Mundschenk, los de Woi noilaafe,
beim Werner konscht jetzt Hundestaeks kaafe.

Junge Union

Wonn Wahle sinn wolle viel Leit gern,
in Hemschbach amol Stadtrad wern.
Die verspreche der alles dorsch die Bonk,
do werschd als moschmol vum zuhern schun kronk.
Om Wahldag donn is immer viel Truwel,
die one sinn sauer – die onan voll Juwel.
Die Junge Union war verstört om Bode gehockt
oon Sitz war weg – all warn se geschockt.
Dodebei hatte die sou in scheene Geg,
„Wir ziehen für Euch den Karren aus dem Dreck!“
Des war de Wahlspruch fa die Wähler,
doch des Bild dodezu des war in Fehler.
Uff dem Bild zog de Knöfi in Karre mit Dreck drinn,
un die die nedd gewählt worn sinn.
On sisch war des Bild jo gut gelunge,
doch leider in Laudebach uffgenumme.
Un die Hemschbäscher häwwe jetzt nedd gewißt,
ob de Dreck vun uns – ora Laudebach is.
Monscha hott sisch g’frogt – do konnschd druff zähle,
soll isch jetzt Hemschbäscher – ora Laurebäscher wähle.
Des Bild ließ die JU zur Ader,
nur noch on Sitz im Kasperlestheater.
Die freie Wähler profitiern vun dem Bild,
un des fraat unsern Fokko Schild.
Er rennt jetzt dorsch Hemschbach, hott die Ärm nuffgerisse,
worschoins werd ma semm bresche misse.
Auf Mundschenk schenk ma ona oi,
liewa besoffe als Stadtrat soi.

Pfarrer Ulmer

Die alte Katholische un a die Jingschde,
di gäin zur Maiohdacht on Pingschde.
Om Pingschdmondag – sou stonds in de Zeidung,
hed bei de Ohdacht Kollesche Ulmer die Leidung.
Un dodruff hie – des fand isch toll,
war die Kersch gerommelt voll.
Die Glogge häwwe schun gelait
un alle Chrischde warn bereit.
Fromm saße die in onare Reih,
jedoch de Parre kimmt nedd bei.
Ä halwi Stunn long waade die schoon,
do erschoint de Diakon.
Der stellt sisch hie un säischt vermesse,
de Ulmer hott die Kersch vergesse.
Wu der war – s’s nedd gelorre,
bei de Evongelische uffm Grillplatz drowwe.
De Possaunechor hott musiziert,
un Kollege Ulmer applaudiert.
Des war ä Fresse fer die alte Fregadde,
die häwwe wira was zum Bletsche g’hatte.
Die alte Weiwer, ja die kenne Schenne,
die hern erscht uff wonns bimmelt, denn donn misse se renne.
Doch Parre Ulmer, wu stäira do drunne,
won die Weibsleit schenne, krieje se wira Luft in die Lunge.
Bei viel alte Fraue konnt sich die Lung wira entfalte,
so hott ne de Parre Ulmer des Lewe erhalte.
Drum Fritz, gäi nuff zum Posaunechor,
donn lewe die Bletsche noch zwonzisch Joar.
Ich drink jetz ona, un des mach ich gern,
der Parre, der muß heilisch gesproche wern.

Radweg

Die Stadt Hemschbach is arm – isch glaab isch spinn,
des siehschd on de Bachgass un om Radweg do drinn.
Der Radweg des läßt mer ko Ruh,
der wächst uffm Mischd der CDU.
Fa denn Weg gibts schunn en Nome – unna de Hond,
er werd Hilde-Duschimoo-Radweg genonnd.
Un die CDU vor de Wahle, wer hed des gedenkt,
baut om Fahradweg Raschdplätz und stellt aa noch Bänk.
Isch sag dem, dens intressiert,
die Partei hott was kapiert.
Denn die, die häwwe sisch getraut,
un die Kreisverbindungsstroß gebaut.
Der Radweg – des is rigoros,
der is die Kreisverbindungsstroß.
Jetzt reschnt sisch der gonze Krom,
aa de Tunnl unna de Autobohn.
Die Raschdplätz häwwe die Schwazze gebaut,
un des Holz fer die Bänk war nadirlisch geklaud.
In Woinem – Hepprem – Laudebach,
is alles froh – s’griegt niemond me Krach.
In Fahrradweg des koschd nedd viel,
das war ä Lösung mit Profil.
De Griine häd isch’s zugetraut,
die CDU die hots gebaut.
Doch die CDU, un jetz kimmscht Du,
stimmt hinnenoch dere Autostroß zu.
Sou häwwe die Schwarze wira gonz geschickt,
de schwazze Päida weiter g’schickt.
60 Millione gibt’s jetz vum Kreis,
doch de Stroßeploner werd im G’sicht gonz weis.
Donn won er sou blont, wie uffem Konzept,
misse wahrschoins fünf bis sechs Heiser weg.
Die Eisebohn, isch glaab die häwwe in Knall,
laigt ausserhalb vum Lärmschutzwall.
Denne Bergstroßeohwohner schläigt’s uff die Gedärm,
jetz kimmt zu dem Auto- aa noch de Eisebohnlärm.
Un de allergräischte Dung,
is die Stroßeohbindung.
Denn willscht uff die Stroß, glei hinner de Zig,
färscht wie uff die Autobohn erscht mol iwwa die Brick.
Im Endeffekt, jetz wern wira ä paar stutze,
hot die Stroß fer Hemschbach gar kon Nutze.
Un die CDU lacht, des sieht ein jeder,
die Bürger häwwe de schwarze Peter.
Die verklage sisch jetzt wira un Gott un die Welt,
die Stadt griegt 60 Millione, un die Stroß koscht koo Geld.
Un sinn in 25 Joar die letschde Klage fumm Disch,
schmaisse se die Plän vun dere Stroß in de See fer die Fisch.
Denn 2020, die G’schischt is bekonnt,
hält die Stroß dem Verkehr garnimme stond.
Un bis dohi, des is nedd gelorre,
is Biblis in die Luft geflorre.
PROST

Heinz Förster

Hemschbachs Förster – nedd der im Wald,
backt Brezl – weil dess konna halt.
Ob Brot – Weck – Kuche – er bäckt alles raus,
un donn fährt er’s aa noch selwa aus.
Die Mollnas Resi vumm Mihlweg wie ma se kennt,
hott beim Ferschdas Hoinz in Kuche bestellt.
De Bus war voll – de Hoinz fährt naus,
er liefert Kuche aa frei Haus.
Un wie man kennt in alter Weise
fährt unsern Hoinz in heiße Reife.
De Mihlweg hott vun owwe Neigung,
fährscht unne nuff – do hotta Steigung.
Un wie er nausfährt volle Konne,
is hinne om Buss die Klapp uffgonne.
De Hoinz guckt zurick un werd gonz blass,
es laije 200 Weck uff de Gass.
Un bei 12 % Gfälle des is ko Wunner,
rolle die allmitnona de Buckl runner.
De Hoinz is gehupst un gerennt wie in Bleede,
50 Weck hotta g’fonge – de Reschd ging halt fleede.
Beim Wunibald hots Brot vum Himmel geräat,
doch wer on Wunner glaabt der laigt verkehrt.
Ma hotts unasucht – awa Monna wars nedd,
noo – s’warn im Hoinz soi Kaiserweck.
Visavi de türkische G’schäftsmonn gewitzt,
der hott die Sach voll ausgenitzt.
Bei dem gabs va umme on dem Dag im Lade,
platt-g’fahrne Weck – als türkische Flade.
Auf Mundschenk loss de Kopp nedd sinke,
mer wolle uff de Ferschdas Hoinz trinke.

Baumschnitt am DRK-Heim

Hemschbach hott Blume un Beem un sou weiter,
un will ma die pflege do braucht ma ä Leiter.
Unser Gärtner schaffe tagoi und tagaus,
aa in de Königsberger – om Roude-Kreiz-Haus.
Do war alles verwildert – ma kam zu dem Schluß,
daß ma die Beem dort aa stutze muß.
Die Beem zu stutze war fa die Gärtner zu schwer,
des war in Job fa die Feierwehr.
Die Wehr, wie ma se kennt, gonz verrickt,
is mim neie Feierwehrauto ogerickt.
Die Lada ausgfahrn un schnell noch owwe,
bis uff 12 Meda nuff un donn warn se drowwe.
Do stande se jetzt – die arme Borzl,
un de Boom war 2 Meda 50 inklusiv Worzl.
Die Männer der Wehr, die denke monschmol nedd viel,
zwische dem Boom un de Säg warn 10 Meter Spiel.
Also nunna die Lada uff Stellung normal,
immer noch zu houch – swar rischdisch fatal.
De Killinger hot ä Idee – isch mach jetzt ko Bosse,
wie wär’s wonn mir die Luft aus de Reife rauslosse.
Sou mißtst eigentlisch longe mont der gonz locker,
ora nemme ma vielleischd doch besser en Hocker.
Sou hott mas gemacht un de Boom war glei g’stutzt,
un donn häwwe se schnell die Plattform gebutzt.
Seitdem stäit des Auto in de Garasch,
fa ä 3/4 Million – leck misch om Arsch.
Auf Mundschenk mach voll – isch drink jetzt gonz heiter,
uff die Feiawehr un die nei Leiter.

Einweihung obere Bachgasse

Unser Hemschbach muß schee wern – wie iss egal
soun Beschluß is fa die Ohwohna immer ä Qual.
In de oware Bachgass hott ma faschd drei Joar gebaut,
die Leit dort häwwe sisch ball nimme uff die Stroß naus getraut.
Doch jetzt isse faschd ferdisch – s’is prima geloffe,
mitm foine Plaschder und die Bach wira offe.
Des hott ma letschd g’feiert zum krönende Schluß,
weil ma die Wähler jo bei Laune halde muß.
Aa sou monscher Autofahrer war gonz schee verwerrt,
die häwwe sogar 4 Stunn die Bachgass gesperrt.
De Boijemoschter gab noch jedem Ohwohna gonz forsch,
oon Bon fa ä Biar un oon Bon fa ä Worschd.
Des wär jo a gut un schee gewese,
hätte die Leit nedd on nächste Tag Zeidung gelese.
Do frägt sisch monscher gonz benumme,
wie kenne die blous uff sou Zahle kumme.
Mer 50 vun de oware Bachgass hier,
solle g’soffe hawwe 110 Liter Bier.
Un 250 Brotwerschd häde ma verdrickt,
ja sinn donn die uffm Rothaus verrickt.
Do häd sisch jeder vun uns unverzagt,
5 Werschd un 5 Halwe in de Ronze gejagt.
Un wonn oona sisch blous 3 Werschd genumme,
wär de Nochbar schunn uff siewene kumme.
Un des mit oom Gutschoi – aa des is doch in Witz,
isch glaab dene uffm Rothaus schadet die Hitz.
Un die uffm Rothaus, des find isch schade,
hen besser die Kersche- und Mittelgäßler gelade.
Denn vun denne sage in Haufe,
mer häwwe de Dreck un de Krach, und die fresse und saufe.
Ja ihr kennt jetzt lache un kraische wie Affe,
awer de Rothauspsychiater muss am Mondag wira schaffe.
Kumm Mundschenk schenk mer ona oi,
heit bezahlt alles de Kerwe-Veroi.

Richard Jung

S’gibt Leit die häwwe viel zu tun,
häwwe oft koo Zeit sisch auszuruhn.
De Richard schafft mit Lehrling und G’selle,
molt – dabeziert – dud Gerischde uffstelle.
Schafft in Monnem in de Neunzehnde monschen Daag,
er hodd bei de Nudde in Rohmevertrag.
Is dort was zu streiche do kimmda gerennt,
un sortiert soi Binselsortiment.
Do werd donn geweiseld, gestriche, gerold,
die Weiwer sinn zufriede – drumm werda aa ghold.
Un sou wars letschd -er war wie immer in Eile,
un will schnell un zaggisch die Ärwett oidaile.
Doch mit Parkplätz hoschd in Monnem ko Glick,
drumm hotta sisch onnen Hydront gedrickt.
Donn rasta mim Gsell dorsch sämtlische Zimmer,
heit streiche ma roud mittm mattschwarze Schimmer.
Die Nudde drumrum gucke begeischdert ihm zu,
un ebbes in de Hoos gibt uff omol ko Ruh.
Er rennt zu soim Audo, hot oons nur im Sinn,
er sieht sisch mit de Silke im Schlofzimmer drinn.
Schmeist de Gong noi – gibt Gas – donn herda en Krach,
do war de Hydront ab, und des Gußteil lag flach.
Soin Karsch werd vum Wassadruck noch owwe gerisse,
un de Richard hot vor Ongschd in die Hosse noigschisse.
Ja was er im Haus drinn noch gonz wild gefühlt,
war vum kalde Wassa schnell abgekühlt.
Als donn vun de Stadt die Rechnung is kumme,
war klar on dem Dag war grad alles fa umme.
Isch kipp mer ona in die Kutte,
un drink uff Dinscher un uff Nutte.

Weinheimer Nachrichten

Hoschd ä Zeidung im Haus – ja donn bischd du im Bild,
doch wonn isch se donn lees – wer isch monschmol gonz wild.
Schikschd in Artikel – denne Dolle,
donn drucke die blous – was se grad wolle.
Die Woinema Zeidung is do drin gonz groß,
do gäin monsche Artikel direkt in die Hos.
Was die alles streiche – isch will nedd iwadreiwe,
wonn Glick hoscht dun se bei de Iwaschrift bleiwe.
Un donn die Termine, ehr liewe Leit,
monschmol kumme se jo zu de rischdische Zeit.
Awa on Woinachde des war ä Ding,
warn die Notarzttermine vum letschde Joar drinn.
Hoschd doin Ronze vollgfresse un zuviel geraucht,
un hedschd amol dringend in Doktor gebraucht.
Oon Blick in die Zeidung un schnell hie zum Arzt,
debei is da faschd schunn die Ronze geplatzt.
Donn warschde geliefert und des is gonz klar,
weil de Doc in de Karibik in Urlaub grad war.
Sie häwwe berischdischd, gonz kloo un weit unne,
a die Entschuldischung hoschd mit de Lupp faschd nedd gfunne.
Un grad vor de Kerwe, isch wer jetzt gonz wild,
sieht ma moi Kerweborscht uff mä Zeidungsbild.
Doch der Berischd zu dem Bild, isch glab isch muß sterwe,
der ghert zu de Laurebescher Kerwe.
Bei de Woinemer Nochrischde, mer driggts uff de Darm,
häwwe die Reporder geele Binne mit schwarze Punkte om Arm.
Awa monsche Leit brauche die Zeidung, un des is foi,
die packe in des Blatt Hundescheiße oi.
Sou erfüllt donn des Käsblättel doch noch soin Zweck,
un seis blous fa de Hundedreck.
Isch muß jetzt was trinke – sunschd wer isch noch bledd,
mol sehn – was moje iwa misch drinn steht!

Bürgermeister Volker Pauli

Wonn Sünde hoschd un willschd bereue,
dut sisch de Parre Ulmer freue.
Als Buse hotta viel parad,
bring Sünder uff de rechte Pfad.
Doch unsern Boijemoschter – s’is nedd zu fasse,
hotta ä halb Joar long leide lasse.
Der bekam als Buse nur,
ä sechsmonadischi Wasserkur.
Ja de Paulis Volker hott ufadrosse,
seit de Woinachtsbeischd blous Wasser g’soffe.
Is jetzt Experte vun dere Brie,
säuft mit un ohne Kalorie.
Iss voll vun Magnesium, Chloride und Sulfad,
voll Natrium, Calsium, Hydrogenkarbonat.
Mineralie, Spurenelemente – s’is nimme schee,
un soin Ronze is voll mit Wasserflee.
Un aa de Rothauspsychiater, der viel schaffe muß,
säischt ä halb Joar Wasser is nedd gut fer die Nuß.
Doch reschtzeidisch zur Kerwe, und des sei begrüßt,
hodda soi Sünde abgebüßt.
Er stemmt jetzt in Halwe mit oonare Hond,
un is gonz außer Rond und Bond.
Was ä Glick, jetz saift er zu jedem Bier zwa Malteser,
do werd a soin Wasserkopp nemmäi viel gräißa.
Isch drink uff alle Sünder, do drunne und do drinn,
un bin frou daß isch evongelisch bin.

Markus Embach

In Idalie gibt’s Londschafte wunnaschee,
do konn ma im Summer aa Hemschbäscher seh.
Gar monschen ziehts in die Toscana naus,
un de Embachs Knaddl hott dort ä Haus.
War dort aa im Urlaub im letschde Joar,
de Oiheumische kam er sehr heilisch vor.
Saß owens om Dorfplatz schwarz gekleidet beim Brunne,
nickt salbungsvoll, als heda de Friede erfunne.
Ließt ineme Buch, und trinkt ab un zu Woi,
un die Iddaliener moone, des muß in Parre soi.
Es hott ihn jeder gegriesst un monscher gab ihm aa Geld,
klar, kaddolischer wie die is ko Volk uff de Welt.
Die Sproch mißt ma kenne denkt der Knaddl bedrickt,
hawwe die ihn was gfrogt, hodda friedlich genickt.
Sie kissem die Hond, sinn glicklisch wie nie,
bei uns hockt in Parre aus Germany.
Un er horschd denne zu un lauschd jedem Ton,
uff omol verstäida grad „Absolution“.
Er fängt o zu ziddan, die Händ wernem feischd,
schun hott soun Spaghetti soi Sünde gebeischd.
Er ruft no-no-no isch nix Monsignore,
isch nur als Parre vun Kerwe uff dere Empore.
Hab Signora und Bambini in Casa mio,
un sauf isch zuviel, sing isch o sole mio.
Un sou hott sisch alles gonz schnell geklärt,
donn ä Fraa und 3 Kinna wern beime Parre verkehrt.
Won ers domols glei g’schnallt hett, de Embachs Knaddl,
wer de Neithard heit im Vatikan fescht im Saddel.
Ja sou ä Schonse, die misst ma halt nitze,
do kennscht aus zwa Dachladde 30 Kruzifixe schnitze.
Jetzt lernda italiensich – wie in Dolle,
dassa verstäijt wonn die was vunnem wolle.
Isch häib jetzt moin Kelsch zum Himmel empor,
in dere Redd kimmt konn Parre mäi vor.

Hochzeit Pfarrer Stauch

Wonn heit ona heiat, s’hot schunn jeder erlebt,
werd monschmol gfeiert, daß die gonz Werdschaft bebt.
Doch feiert in Parre, des is donn de Hit,
do machd die gonz Gemoinde mit.
Beim Stauch war des sou, moin liewa Maschores,
mit Prominende, Posaune, Kerschekores.
Alle häwwe se gratliert, des war ä Geschrei,
g’esse un getrunke – hott ma a noch debei.
Un wonn ma viel saift – des werd jeder wisse,
donn drikt da die Bloos un du muschd emol pisse.
In kaddolische Parre, den hots gezwickt,
un hot sisch in Rischdung Toilette verdrickt.
Er stäit in de Schlong – denkt o Schreck un o Graus,
die kumme jo Paarweis aus de Klodeer do raus.
Ä Waib un en Kerl, des war gonz fatal,
un des in de Kersch unnerm Luddasaal.
Gäijn minonna noi, kumme strahlend donn raus,
ja bin isch donn ineme Freudehaus?
Er riskiert in Blick – was dut er do sehn,
zwaa Kloschisseln newarenonna stehn.
Ohne Trennwond und Vorhong, er konns nedd verstehn,
Schoinbar ä duales Pinkelsystem.
Un was hinne nunna ins Becke fellt,
der Duft der großen Weiten Welt.
Er denkt wonn isch noigeh, des läßtem ofach ko Ruh,
isch drick mer e Stick Lehm aussem Greiz, un die gugge mer zu.
Sehn moin nagische Arsch und hern wonn isch furz,
un außerdem sehnse moin Schniedelwutz.
A isch denk doch nedd droh – liewa gäi isch do hom,
oda gäi nuff ins Gebisch un Scheiß hinna de Boom.
Auf Mundschenk, häib emol doin Haffe,
mer wär des egal, do konn jedi mol gaffe.

Horst Hefft

Im Wohn- un Gschäftshaus in de Graawestroß,
do war vor korzem de Deifel los.
Do hots gschtunke vum Keller bis zum Dach,
monscha war vum Geruch schun gonz schwach.
Die Mieter häwwe dem gonze grad noch getrotzt,
bis uff de Richter, der hott in de Hausgong gekotzt.
Die sinn ball verrickt worn, sinn rumgerennt,
s’hott gschtunke als wern do Leische verbrennt.
Doch bevor ma die Kripo oigesetzt,
kimmt ona um die Eck rum gewetzt.
Un graischt:“Die Alueda brennt hinne naus,
do kimmt schwarzer Qualm aussm Fenschter raus.“
Die Gschischd war geklärt, der Heffte Horst hott iwwa Nacht,
de Worschdkessel nedd ausgemacht.
Un weil noch 50 Saischwänz drinngewest,
hotta des Gerschdl fast in Brond gesetzt.
Ihr werds jetzt nedd glaawe, awa isch mach koo Faxe,
in de Alueda gab’s Mondags gegrillde Schwänze statt Haxe.
De Heffte Horst hot glei reagiert, in soinere Not,
der hot all soi Schwänz im Ohgebot.
Nur der Rolond der hotts nedd verkraft,
drum häwwe senn noch Davos in Kur gschafft.
Die Höheluft hottm die Lunge befreit,
er is wirra gsund, s’war höchsti Zeit.
Mundschenk schenk oi, sunschd wer isch zum Killer,
uff de Heffte Horst unsern Sauschwonzgriller.

Schlußwort

Ihr Kerwegäschd, des wars schun fast gewese,
loßt misch zum Schluß noch ä paar Kerwegebote verlese.
Schmeißt aisch jetzt in die Wertschafte noi,
trinkt Schorle un Bier, ko Wasser awa Woi.
Sorgt dort für Umsatz mit gutem Gewisse,
awa dut jo nedd on die Hauswond pisse.
Bringt aier Kollekte zum Kerweveroin,
dort könnt ihr die fleißigen Schaffer erfreun.
Kaaft ä paar Louse, die Gewinne sind druff
sunschd kummd de Varoin mimm Arsch nimme nuff.
Die dunn sisch schun jetzt do braucht ihr nett lache,
Gedonke iwwa die 1200 – Joar – Feier mache.
Die baschdle und mache, dun dischde un iewe,
fa die nächste Kerwe der Superlative.
Streitet nedd wäije de Kreisverbindungsstroß,
des Thema gäit meischdens in die Hos.
Bis die gebaut werd un ma Oiweihung feiert,
is de Papst in Rom schun zwamol verheiat.
Lad ona mol oi, der bei aisch schafft,
un trink mit doim Nochbar Briderschaft.
Verstäit und vermehrt aisch, doch ons is doch klar,
nedd mit den onan Weiwe – mit de eigene Fraa.
Macht se glicklisch heit nacht, donn werd er schun sehn,
därft er moje wira all uff die Kerwe gehn.
Jetzt segne isch aisch Kerwekinner,
sauft hait wie die Berschdebinner.
Sauft aisch voll und legt aisch nieder,
un wonna uffwacht, donn sauft wieder.
Machts grad wie isch, un sauft wie in Stier,
isch will jetz kon Woi meh, ich brauch jetzt ä Bier.
Wem kehrt die Kerwe,……
AMEN !